Dusze ofiarne - recenzja

Dusze ofiarne - ratunkiem dla świata

„Fakt, że nasza planeta nie uległa zniszczeniu w wyniku katastrofy nuklearnej bądź jakiejś klęski żywiołowej zawdzięczamy wyłącznie duszom ofiarnym” - napisał w przedmowie do swej książki Saverio Gaeta, wybitny włoski dziennikarz. Książka „Dusze ofiarne” nie jest łatwą lekturą. Podejmuje bowiem jeden z najważniejszych tematów eschatologicznych – oczyszczenia i końca świata, oraz sądu. Tematy te często pomijamy w naszych codziennych rozmowach. Przywiązani do spraw ziemskich żyjemy dniem dzisiejszym, zapominając, że czeka nas Sąd Ostateczny, że za każde słowo i czyn będziemy odpowiadać przed Bogiem. Wtedy już nie będzie możliwości poprawy, a otrzymamy to, na co zasłużyliśmy.

Autor bohaterkami swej książki uczynił znane i mniej znane mistyczki. Za ich pośrednictwem Bóg i Maryja kierują do nas przesłania, które mają skłonić do nawrócenia, zmiany stylu życia, rozliczenia się z przeszłością, wkroczenia na drogę prawdy i miłości. Bóg wybiera dusze ofiarne, aby poprzez swoje poświęcenie i cierpienie ratowały świat przed zagładą. Matka Boża wielokrotnie powtarzała, że Ona podtrzymuje rękę Jezusa, który chce wymierzyć światu sprawiedliwą karę. Na przestrzeni dziejów Bóg przemawiał i przemawia poprzez wybrane osoby, ale czy rzeczywiście chcemy ich słuchać? Pan Jezus zwrócił się do Marii Valtory z napomnieniem: „Nie mówcie, że nie wierzyliście, że nie widzieliście. Od stu lat pomnażam głosy i objawienia, cudownie ocalam jednych i czynię dobro innym, aby przywołać was na moją Drogę. Od stu lat pomnażam ciężar kar, aby przywywołać was do mojego Prawa. Nic sobie z tego nie robicie”. Jakże aktualne są te słowa w czasach współczesnych, gdy szerzy się apostazja, atakowani są kapłani i biskupi, a nawet papież Franciszek, wreszcie, gdy deprawowane są świętości: kościoły, obrazy, krzyże, pomniki.

Saverio Gaeta przez kilkadziesiąt lat zajmował się badaniem proroctw i objawień, a potem dokonał ich wnikliwej oceny i weryfikacji. Owocem tych prac jest właśnie ta ksiażka, którą oddaje czytelnikowi, aby pomóc mu w umocnieniu wiary.

A zatem - kim są dusze ofiarne? Są to osoby proste, pokorne, najczęściej kobiety, które wtajemniczone w przyszłe losy świata, zgodziły się poświęcić dla bliźnich. Otrzymały zadanie opisania tego, co przeżywały, aby przekazać świadectwa ludziom sobie współczesnym, ale także i potomnym. Wśród nich można wymienić osoby znane, takie jak: Luiza Piccarreta, Anna Katarzyna Emmerich, Marta Robin, s. Faustyna Kowalska, Natuzza Evolo, Teresa Neumann oraz mniej znane: Teresa Musco, Maria Consuelo, Weronika Nucci, Elena Aiello, Anna Maria Taigi i inne. Potwierdzeniem ich wizji są orędzia Matki Bożej przekazane w Fatimie, Medziugorju, La Salette, Garabandal i wielu wybranych miejscach.

I tak Gaeta przywołuje orędzia Matki Bożej w Fatimie przekazane s. Łucji. Wspomina też o „cudzie słońca” (13.10.1917.) Przy tej okazji pisze o nadzwyczajnych zjawiskach związanych ze słońcem w innych miejscach. Autor dzieli się z czytelnikiem swoją rozległą wiedzą o Medziugorju, o tajemnicach, które otrzymali widzący, orędziach Królowej Pokoju, znaku, który Matka Boża obiecała dać na Wzgórzu Objawień. Będzie on „ostatnim ostrzeżeniem, aby rozbudzić wiarę”. Vicka, która w wizjach trzykrotnie widziała ten znak, uznała, że „jest przepiękny”. Iwanka dodała, że „żadna broń ani materiały nie będą mogły go zniszczyć”.

Polskim czytelnikom szczególnie bliskie są przesłania przekazane siostrze Faustynie Kowalskiej o miłosierdziu Bożym. Jeśli ludzie będą żałować za swe grzechy, nawet w ostatniej chwili życia, otrzymają przebaczenie. ,,Lecz nieraz u dusz jest zatwardziałość tak wielka, że świadomie wybierają piekło” – mówił Jezus. Maryja zapowiedziała, że Jej Syn powtórnie „przyjdzie nie jako miłosierny Zbawiciel, ale jako Sędzia sprawiedliwy. O, on dzień jest straszny!” (Dz. 635).

Wizje i proroctwa przekazane widzącym z Fatimy, Garabandal, La Salette zbieżne z przesłaniami przekazanymi innym mistyczkom i duszom ofiarnym, wpisują się w ciąg biblijnych odniesień zapisanych w Starym i Nowym Testamencie. Mimo iż dzieli je szmat czasu (nawet kilka wieków), są ścisle ze sobą powiązane. Zebrane razem tworzą przerażający obraz i ostrzeżenie dla całej ludzkości. Znajdujemy w nich wstrzasające wydarzenia i zjawiska, takie jak: trzęsienie ziemi, spadające gwiazdy, rzeka krwi, grzmoty, ziemia usłana trupami, ruiny, zgliszcza i popioły w miejscu domów. Bóg pragnie wstrząsnąć sumieniem tych, którzy całkowicie odwrócili się od Niego, a nawet kwestionują Jego istnienie. Uświadamia, jaki los czeka tych, którzy nie żałują za swoje grzechy i nadal Go obrażają.

Przerażające wizje – trzy dni ciemności

(Od Redakcji - Uprzedzając osądy czy trzy dni ciemności to prawda czy fałsz przytaczamy biblijne cytaty na ten temat: 
1 - Słońce się zaćmi od samego wschodu i swoim blaskiem Księżyc nie zaświeci (Iz 13,10).
2 - Zajdzie Słońce w południe i dzień świetlany zaciemni ziemię (Am 8,9).
3 - Zajdzie słońce nad prorokami i zaćmi się dzień nad nimi (Mi 3,6).
4 - Słońce zmieni się w ciemność, a Księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny (Jl 3,4).
5 - Słońce się zaćmi i Księżyc nie da swego blasku (Mk 13,24-32).

6- Będą znaki na Słońcu, Księżycu i gwiazdach (Łk 21,25).
7 - Słońce stało się czarne jak włosienny wór, a cały Księżyc stał się jak krew (Ap 6,12).

8 - Nim przyjdę jako Sędzia sprawiedliwy, przychodzę wpierw jako Król miłosierdzia. Nim nadejdzie dzień sprawiedliwy, będzie dany ludziom znak na niebie taki. Zgaśnie wszelkie światło na niebie i będzie wielka ciemność po całej ziemi (Dz. 83)).

Pierwszym etapem będzie ostrzeżenie poprzez oświecenie sumień. Wówczas każdy człowiek stanie w prawdzie o sobie, zobaczy swoje grzechy z całego życia, wyznane i niewyznane na spowiedzi i zostanie wezwany do nawrócenia. Nie wszyscy jednak zechcą się zmienić. Tacy ludzie sami skazują się na potępienie. Potem wydarzy się cud, któremu będą towarzyszyć widzialne i niezniszczalne znaki. Ci, którzy się nawrócą, będą ocaleni. Szczególnie przerażajaca jest wizja „trzech dni ciemności”. Według Anny Marii Taigi: - „Nad całą ziemię przyjdą intensywne ciemności, które będą trwały trzy dni i trzy noce. Nic nie będzie widać, a powietrze będzie obciążone zarazą, która dotknie głównie, ale nie tylko, wrogów religii.

Podczas tych ciemności nie da się korzystać z żadnego sztucznego światła; tylko pobłogosławione świece będą się palić. W ciągu tych dni grozy wierni będą musieli pozostawać w swoich domach, odmawiać różaniec i błagać Boga o miłosierdzie”. „Ci zaś, którzy kierując się ciekawością, będą chcieli wyjrzeć przez okno i przyglądać się tym okropnym zjawiskom, zginą na miejscu” - czytamy w proroctwie Marii Julii Jahenny. Jeśli nawet te nadzwyczajne zjawiska nie skłonią ludzi do opamiętania się, Bóg może zesłać karę w postaci „katastoficznej burzy słonecznej lub zderzenia asteroidy, w wyniku czego dwie trzeci ludności może zginąć”.

Książka ta nie ma jednak katastroficznego wydźwięku. Ostatni rozdział zawiera przesłanie „Wszystko skończy się dobrze”. Jak to się stanie? Aby się dowiedzieć, trzeba sięgnąć po tę lekturę. Ona może pomóc nam zrozumieć sens naszego życia oraz przygotować do osiągnięcia zbawienia. Maryja powiedziała do ks. Gobbiego: „Świat nie jest zgubiony, choć kroczy obecnie drogami zatracenia i własnego zniszczenia. Przez próbę, którą wam wiele razy zapowiadałem, zostanie on w końcu uratowany - aktem miłości miłosiernej Jezusa. I to jest pocieszajaca perspektywa, która wynika z naszej wiary.

Halina Bartosiak