Echo Maryi Królowej Pokoju
Strona Główna » Menu » Menu Górne » Archiwum » Święto Narodzenia NMP - homilia abpa Hosera

Święto Narodzenia NMP - homilia abpa Hosera

Bracia i Siostry,

Świętujemy Narodziny Najświętszej Maryi Panny. W powszechnej kulturze utrwalony jest zwyczaj świętowania rocznicy urodzin. To ważna data, która określa podstawową naszą tożsamość, tzn. kim jesteśmy. Ta data pojawia się w dokumentach, takich jak dowód osobisty, czy paszport. Od tej daty liczą się progi naszego dorastania, etapów szkolnych i awansów pracy, wreszcie wiek przechodzenia na emeryturę.

Obok daty urodzenia zanotowana jest płeć, z jaką przyszliśmy na świat i miejsce urodzenia – tak ważne dla naszej tożsamości. Urodziny są też okazją wspomnienia rodziny, pochodzenia, krewnych i przodków. Zarazem wyrażamy życzenia dotyczące przyszłości i projektów, a nawet marzeń. Wielkimi datami stają się jubileusze: srebrne, złote, diamentowe, a nawet brylantowe naszego istnienia na tej ziemi.

Słuchamy też słów Pana Jezusa, który powie o kobiecie, że gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi, urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na świat. Jak wielka musiała być radość Joachima i Anny, kiedy po latach bezdzietności, doczekali się narodzin Córki, która nie przestawała ich zadziwiać.

Dzisiaj świętujemy przecież Narodzenie NMP. Co wiemy o tym wydarzeniu? Dokładnej daty astronomicznej tego wydarzenia nie znamy – tak samo jak daty narodzin Chrystusa. Ale od pierwszych wieków chrześcijaństwa, Święto Narodzenia NMP obchodzone było 8 września każdego roku, 9 miesięcy po Uroczystości Niepokalanego Jej Poczęcia. Gdzie narodziła się Maryja? To drugie pytanie, jakie można by postawić. Tradycja jerozolimska wskazała miejsce konkretne: w pobliżu dawnej Świątyni, przy Sadzawce Owczej. Tam, Jezus, Syn Maryi, uzdrawiał później chorych, kalekich, paralityków… W pobliżu tej sadzawki znajdował się dom Joachima i Anny, rodziców Maryi, których imiona też są przekazywane przez tradycję. Dziś jest tam wzniesiona bazylika św. Anny, w surowym i bardzo pięknym stylu romańskim, a w jej podziemiach znajduje się niemniej piękna i jasna Grota Narodzenia Matki Bożej. Według tych samych tradycji, kilkuletnia Maryja została ofiarowana przez swych Rodziców na służbę w Świątyni Pańskiej i gdy sama już wchodziła po schodach, w ogóle się nie odwracała – co zadziwiło świadków wydarzenia.

Drodzy Parafianie i Pielgrzymi!

Narodzenie Twoje, Boża Rodzicielko, zwiastowało radość całemu światu! Z Ciebie bowiem narodziło się Słońce Sprawiedliwości, Chrystus, Bóg nasz – tak głosi liturgia bizantyjska, a dzisiejsza antyfona jej wtóruje: z radością obchodzimy Narodziny NMP! Z Niej wzeszło Słońce Sprawiedliwości, Chrystus, który jest naszym Bogiem.

Bracia i Siostry, nie sposób przecenić tak wielkiego wydarzenia! To również jest wielka tajemnica naszej wiary. Narodzenie Maryi Panny, było poprzedzone przez Jej poczęcie, rozumiane w podwójny sposób:

  • Bo poczęła się ze swoich rodziców, św. Joachima i Anny, zgodnie z ludzką naturą, jako ich biologiczne dziecko, ale też najpiękniejszy kwiat ludzkiej natury, owoc wydany przez tak liczne pokolenia opisane przez ewangelistów – również w dzisiejszej Ewangelii – w rodowodzie Jezusa.

  • Jednocześnie jednak było to Niepokalane Poczęcie, stwórcza interwencja Boga: napełniona Duchem Świętym, od pierwszej chwili swojego istnienia, stała się nowym Stworzeniem, wolna od wszelkiego grzechu i zła. Bóg wycisnął na Jej duszy Swój obraz i podobieństwo niczym niezaćmione. Utworzył Swe Arcydzieło dobra i piękna, szczyt wszelkiego stworzenia.

Św. Andrzej z Krety powiedział, że narodziny Bogarodzicy stanowią początek. Wypełnieniem zaś i kresem jest zjednoczenie Słowa z ciałem. Oto przychodzi na świat Dziewica, przyjmuje pokarm i wzrasta, aby być Matką Boga – Króla wieków. Poczęła się i urodziła Nowa Ewa – Matka wszystkich wierzących! Jej narodziny były królewskie. Przyszła na świat Królewna, Jej przeznaczeniem jest królowanie. Wzięta do nieba z duszą i ciałem, zostanie ukoronowana na Królową nieba i ziemi, wszystkiego, co jest stworzone. Będzie Królową nie tylko ludzi, ale i aniołów. Będzie Królową – Matką Jezusa Chrystusa. Jest nie tylko naszą Matką chrzestną, ale i kwalifikowanym świadkiem naszego bierzmowania i pierwszej Komunii Świętej.

Oto Ona została pełna łaski od samego początku i wyprasza nam tegoż Ducha w sakramentach wtajemniczenia chrześcijańskiego, gdy otrzymujemy Ciało i Krew Jezusa, od Niej pochodzące. Co Jej przynosimy w darze urodzinowym, w darze wdzięcznego serca? Przynosimy najpierw zobowiązanie przestrzegania IV przykazania Bożego: „Czcij ojca swego i matkę swoją”. Maryja czciła swoich rodziców i była im posłuszna. Niektóre obrazy pokazują, jak św. Anna uczyła Ją czytać. Posłuszna, tak jak później sam Jezus był Jej i św. Józefowi posłuszny.

Przynosimy gorące pragnienie, by słuchać Jej głosu i iść za Jej wskazaniami:

  • Modlić się razem!

  • Otwierać serce na Boże wołanie!

  • Wprowadzać pokój w sobie i w swoim środowisku życia!

Niech Jej tytuł Królowej Pokoju będzie dla nas wskazaniem i przewodnikiem w skłóconym i poróżnionym świecie.

Królowo Pokoju, módl się za nami – Amen!

     
  • Bieżące wydanie w formacie PDF "Echa Medziugorja" zawiera tylko 1 stronę wydania papierowego. Osoby zainteresowane otrzymywaniem pełnej wersji „Echa” drogą elektroniczną, proszone są o podanie swoich danych ... (czytaj więcej)